Magdalena Śliwa
Pełne imię i nazwisko |
Magdalena Joanna Śliwa | |||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Imię i nazwisko przy narodzeniu |
Magdalena Szryniawska | |||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
17 listopada 1969 | |||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
173 cm[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Magdalena Joanna Śliwa z d. Szryniawska (ur. 17 listopada 1969 w Makowie Podhalańskim[2]) – polska siatkarka, reprezentantka kraju w latach 1990–2007. Rekordzistka pod względem liczby rozegranych meczów w reprezentacji (359). Asystentka trenera reprezentacji Polski kobiet w siatkówce, Marco Bonitty.
W 2015 roku zakończyła karierę siatkarską[3]. Od lutego 2017 trenerka MKS-u Dąbrowa Górnicza. Od 2019 trenerka TS Wisła Kraków. Od sezonu 2022/23 trenerka drużyny siatkówki Salezjańskiej Organizacji Sportowej Salos Kraków[4]. Jest również członkinią Komisji Siatkówki Kobiecej PZPS[5].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]359-krotna reprezentantka Polski w drużynie narodowej debiutowała 14 stycznia 1990 roku w meczu przeciwko ówczesnej Czechosłowacji. Spotkanie rozegrane zostało w Pilźnie w ramach kwalifikacji do mistrzostw świata. Podopieczne trenera Superlaka przegrały w pięciu setach. W swojej pierwszej dużej imprezie zagrała rok później, zajmując z reprezentacją 9. miejsce na mistrzostwach Europy. W latach dziewięćdziesiątych jeszcze trzykrotnie brała udział w czempionacie Starego Kontynentu[3].
Po dwóch sezonach rozbratu z kadrą wróciła do niej w 2002 roku, by zagrać na mistrzostwach świata. Jednak największe sukcesy odniosła dopiero w 2003 roku, kiedy z drużyną prowadzoną przez Andrzeja Niemczyka wywalczyła awans do World Grand Prix, a następnie złoty medal ME, na których została wybrana najlepszą rozgrywającą turnieju. Dwa lata później wraz z koleżankami powtórzyła ten sukces. W 2007 roku przez kilka miesięcy była asystentem trenera reprezentacji, Marco Bonitty. Swoje ostatnie mecze w biało-czerwonych barwach rozegrała w 2007 roku podczas rozgrywanego w Japonii Pucharu Świata[3].
Wychowanka Wisły Kraków, występowała w swoim macierzystym klubie do 1992 roku, zdobywając m.in. wicemistrzostwo Polski (1989/1990). Na krajowych parkietach największe sukcesy odnosiła jednak z Chemikiem Police, z którym dwukrotnie stanęła na najwyższym stopniu podium ligowych rozgrywek, trzykrotnie sięgnęła po Puchar Polski oraz zdobyła brązowy medal Pucharu Zdobywców Pucharów. W 1998 roku zdecydowała się na wyjazd do ligi włoskiej, w której przez trzy pierwsze sezony występowała razem z Dorotą Świeniewicz w Desparze Perugia. W 1999 roku z klubem ze stolicy Umbrii zdobyła Puchar Włoch, a rok później PZP. W 2002 roku z Foppapedretti Bergamo wywalczyła „Scudetto” oraz drugie miejsce w rozgrywkach Ligi Mistrzyń, po czym zdecydowała się powrócić do Polski, by z BKS-em Bielsko-Biała wywalczyć trzeci w karierze tytuł mistrzyni Polski. Trzy kolejne sezony jednak znów spędziła we włoskiej Serie A, a jej największym sukcesem był srebrny medal wywalczony z Monte Schiavo Jesi w Pucharze CEV w 2004 roku[3].
Na Półwyspie Apenińskim Śliwa współpracowała między innymi z takimi trenerami jak Massimo Barbolini czy Giuseppe Cuccarini, a jej koleżankami z drużyny było wiele medalistek igrzysk olimpijskich czy mistrzostw świata, m.in. Regla Torres, Taismary Agüero, Mirka Francia, Regla Bell, Prikeba Phipps, Logan Tom, Tara Cross-Battle, Anna Vania Mello, Elisa Togut czy Eleonora Lo Bianco[3].
W 2006 roku Magdalena zdecydowała się na powrót do Polski – przez dwa sezony występowała w 1. lidze, jako zawodniczka Wisły Kraków. Do najwyższej klasy rozgrywkowej wróciła w 2008 roku jako siatkarka zespołu z Dąbrowy Górniczej. W sezonie 2010/2011 wraz z córką Izabelą reprezentowała barwy PGE Atomu Trefla Sopot, z którym wywalczyły srebrny medal mistrzostw Polski[3].
W 2015 roku 46-letnia Magdalena Śliwa zakończyła karierę siatkarską i objęła funkcję asystenta trenera MKS-u Dąbrowy Górniczej, Juana Serramalery[3]. W lutym 2017 została I trenerem zespołu z Dąbrowy.
Kluby
[edytuj | edytuj kod]Klub | Lata gry |
---|---|
Wisła Kraków | 1986−1990 |
Wisła Kraków | 1991−1992 |
Chemik Police | 1992−1996 |
Stal Bielsko-Biała | 1996−1998 |
Pallavolo Sirio Perugia | 1998−2001 |
Volley Bergamo | 2001−2002 |
Stal Bielsko-Biała | 2002−2003 |
Giannino Pieralisi Volley | 2003−2004 |
Vicenza Volley[6] | 2004−2006 |
Wisła Kraków | 2006−2008 |
MKS Dąbrowa Górnicza | 2008−2010 |
Trefl Sopot | 2010−2011 |
MKS Dąbrowa Górnicza | 2011−2013 |
Budowlani Łódź[1] | 2013−2015 |
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Klubowe
[edytuj | edytuj kod]- Mistrzostwa Polski:
- 1. miejsce: 1994, 1995, 2003
- 2. miejsce: 1990, 2011, 2013
- 3. miejsce: 1988, 1996, 1997, 2010, 2012
- Puchar Polski:
- Zdobywczyni: 1993, 1994, 1995, 2012, 2013
- Finalistka: 1996, 1997, 1998
- Superpuchar Polski:
- Zdobywczyni: 2012
- Mistrzostwa Włoch:
- 1. miejsce: 2002
- Puchar Włoch:
- Zdobywczyni: 1999
- Finalistka: 2002
- Superpuchar Włoch:
- Finalistka: 2001
- Liga Mistrzyń:
- 2. miejsce: 2002
- Puchar Zdobywców Pucharów:
- Zdobywczyni: 2000
- 3. miejsce: 1994
- Puchar CEV:
- Finalistka: 2004
- 3. miejsce: 2001
Indywidualne
[edytuj | edytuj kod]- 2003 – Najlepsza rozgrywająca mistrzostw Europy
- 2012 – Najlepsza rozgrywająca Memoriału Agaty Mróz-Olszewskiej[7]
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 22 listopada 2005 roku została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Profil zawodniczki na stronie Orlen Ligi. www.orlen-liga.pl. [dostęp 2013-06-12]. (pol.).
- ↑ Cienie polskiej kadry. Siatkarka musiała wziąć fikcyjny ślub. sport.tvp.pl. [dostęp 2024-07-31].
- ↑ a b c d e f g Bolesław Jagoda: 359-krotna reprezentantka Polski kończy zawodniczą karierę. blokaut.net. [dostęp 2015-05-27]. (pol.).
- ↑ Drużyna seniorska SALOSU KRAKÓW. salos.pl. [dostęp 2023-09-19].
- ↑ Komisja Siatkówki Kobiet PZPS. pzps.pl. [dostęp 2023-09-19].
- ↑ Profil zawodniczki na stronie ligi włoskiej. www.legavolleyfemminile.it. [dostęp 2013-06-12]. (wł.).
- ↑ Nagrody indywidualne. www.pzps.pl. [dostęp 2013-09-08]. (pol.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 listopada 2005 r. o nadaniu orderów M.P. z 2005 r. nr 84, poz. 1212.
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Reprezentantki Polski w piłce siatkowej
- Siatkarki PSPS Chemika Police
- Siatkarki BKS Stal Bielsko-Biała
- Siatkarki Pallavolo Sirio Perugia
- Siatkarki Volley Bergamo
- Siatkarki Giannino Pieralisi Volley
- Siatkarki MKS Dąbrowy Górniczej
- Siatkarki Trefla Sopot
- Siatkarki Budowlanych Łódź
- Siatkarki Wisły Kraków
- Urodzeni w 1969